Author Archives: lotir

Originally posted on თინა ცისკარიშვილის ბლოგი:
დიმიტრი ცისკარიშვილი (მიტრო აფშინაშვილი) (1902-1980). ჩაწერილია 1980 წელს წოვათუშურ ენაზე „მას მერე [მეცხვარეობის დაწყებიდან] ორი-სამი წელი გავიდა და შუამთაში დავდევდი ცხვარს. ხაზეინებმა მიბრძანეს: შენ იორზე წადი თოხლებში, მიხო კი აქ გამოგზავნე, ის მარტო  თოხლებს ვერ შეინახავსო. ერთი…

ვზივარ გორაკზე და დავცქერი ჩემ წინ ბახტრიონს, მიმოყრილ ლოდებს, ვით მთვრალსა და მძინარ მაყრიონს, თითქოს გასცქერის სევდით მოცულ ძველ კავკასიონს, და კვლავ მოელის დროთა ახალ, ახალ დაფიონს… ეჰ ბახტრიონო, რამდენი რამ გამოგიცდია, მოსვენებისთვის ბრძოლით ნათენთს, ბევრჯერ გიცდია, ბრძოლის მორევში და … Continue reading →

… Думаем, что над этим стоит подумать… (друзьям вайнахам и всем, кто встал на путь раздора…) Дорогие друзья, это письмо не написано для каких-то разборок и прочих обид – оно написано для того, чтобы напомнить нам всем, что мы кавказцы … Continue reading →

ჩვენ ამუედითავ, ზალოვ, ნაქერალავ, შენაწ მანდავ დაშჩივ, ზალოვ, საყდრისკარავ, გარევ ჩამოვლენავ, ზალოვ, საბარგედავ, ზალვ, ჩაღმის ბიჭებივ, მადლიანებიავ. და-ძმობა უთხრიდივ, ამოგიყვანენავ, ცხენსაც მოგცემენავ, გიქვეითებენავ. მანდ ვერას იქნებივ, ზალოვ, ალონშიავ, ალონ მონაჸიავ, ჩამიჸსიცხებისავ.                                                 ხალხური წყარო: Koba Bakhturidze·2016 წლის 1 ივნისი, ოთხშაბათი

სოფელი ფარსმა

ჩემი მემკვიდრეობა ვიწრო ბილიკით მოველ ბარიდან, გადმოვიარე სამრულის წყალი, ახლა აღმართზე მივიჩქარი და გასდევს ხეობებს მშიერი თვალი. მოდის ბღავილი საჯიხვე მთიდან, ქედებს ახურავთ მწვანე საბანი, ჯანღი მოცურავს ბამბაზე წმინდა დილის ცრემლებით გადანაბანი. და ჭიუხები ფეხებთან ყრიან, გული ზვიადი განცდით მევსება, … Continue reading →

გულის სამარე აღარ მახარებს განთიადის ასხივოსნება, არც ქართლის ცაზე მოწოლილი ნამგალა მთვარე, ნიავს მივეცი ფოთოლივით ტკბილი ოცნება, ტკბილი ოცნება უნდო გულში დავასამარე. უღრან ბილიკებს შევრჩი როგორც მგზავრი გვიანი, ბევრი ცრემლები დავადინე მშობლიურ მხარეს. ჩემში ცხოვრობდა შმაგი სული ადამიანის და ახლა … Continue reading →

ნისლი – რას ფიქრობ, ნისლო ტიალო, შემჯდარო გორის ფხაზედა? განა შენც რამე გაწუხებს ამ ოხერ ქვეყანაზედა? იქნება მტერი დაგეცა, რისხვა გაწვიმა თავზედა, ან იქნებ შენი მიჯნური შენს რაყიფს უწევს მკლავზედა? განა შენც იცი ჯავრობა, რისხვით ანთება წამზედა? შენაც თუ იცი … Continue reading →

“ჩემ რჩენილ დღეებიდ თუშეთ ერთკვადს ვერ გავჰყარ”   ფიქრით გავყვები თუშეთის ბილიკს ხევის წყალს დავლევ,ცივს და ქაფიანს, ბექებზე დავკრეფ უამრავ ყვავილს ცვრით დანამულნი, უხვად ჰყვავიან. ქარაფებიდან ხევებს ჩავხედავ შმაგი გრიალით რომ იძახიან, უერთდებიან ერთი-მეორეს ბობოქრად ლოდებს ეხეთქებიან. ჭიუხში ჯიხვებს მოვინახულებ, … Continue reading →

თუშეთი, ალვანში მცხოვრები თუშების მამა-პაპათა ისტორიული ადგილებია, საიდანაც თუშები მძიმე პირობების გამო ბარში ჩამოცხოვრდნენ და დაარსეს სოფლები:ზემო ალვანი და ქვემო ალვანი. დღეს თუშეთში 50–ზე მეტი სოფელი თუ ნასოფლარია შემორჩენილი. მხოლოდ რამოდენიმე მათგანში ცხოვრობს მოსახლეობა მთელი წლის მანძილზე. ეს სოფლებია ომალო (ადმინისტრაციული ცენტრი), … Continue reading →